Een mooiere Haagse plek om kantoor te houden is bijna ondenkbaar. Vanuit de bespreekkamer heeft Marjet Groenleer (46) uitzicht op de Malibrug over het Smidswater. De pasteltinten geven de statige ruimte iets zachts. “Niet afstandelijk, maar wel kalm: precies zoals ik me opstel in mijn rol,” vat de specialiste in internationaal familierecht het zelf samen. Na jaren gewerkt te hebben voor GMW advocaten werd ze in 2021 partner bij SCG Advocaten. “Ik heb de stoute schoenen aangetrokken, heb opgebeld en gezegd: wat vinden jullie ervan om ook een kantoor in Den Haag te openen? Dan word ik daar partner.” En zo geschiedde. “SCG zat al in Amsterdam en Eindhoven, waar ook grote expatcommunity’s zitten, dus dit is een mooie aanvulling.”

Nichemarkt

Na een pittige opstartfase kreeg Groenleer versterking van een secretaresse en een collega-advocaat. “Maar inmiddels zijn we alweer naar mensen op zoek, want we groeien,” constateert ze tevreden. “Er wordt weleens gesproken over trends in scheiden, bijvoorbeeld na de vakantie of in coronatijd, maar internationale echtscheidingen gaan altijd door.

Bovendien is dit een nichemarkt op topniveau waarin weinig advocaten werken.” Hoewel er zaken te over zijn, is er volgens de advocate niet één hetzelfde. “Naast dat het juridisch ingewikkeld kan zijn omdat er recht uit diverse landen aan te pas kan komen, heb je soms ook met verschillende culturen binnen het huwelijk te maken.”

De rolpatronen zijn bij expatkoppels nogal traditioneel. “Dat is ook niet zo gek,” zegt Groenleer. “De carrière van degene met de internationale baan is leidend. Wanneer je als partner steeds meeverhuist, kun je moeilijk aan je eigen loopbaan bouwen.” Die afhankelijkheid kan zich bij een scheiding pijnlijk manifesteren.“Degene die uit het expatleven stapt, wil vaak terug naar het land van herkomst. Ineens valt hij of zij weer in het reguliere belastingregime. Een scheiding betekent soms ook dat de kinderen niet langer naar die dure internationale school kunnen. De welvaartsval kan dus groot zijn. Met goed advies vooraf kan een hoop leed worden voorkomen, maar meestal word ik pas gebeld in een later stadium.”

Eén ding hebben de echtscheidingszaken met elkaar gemeen: er komen een hoop emoties bij kijken. De tissuedoos staat niet voor niets pontificaal bij Groenleer op tafel. “Ik ben me er zeer van bewust dat ik mensen bijsta in een van de zwartste periodes van hun leven,” vervolgt ze op serieuze toon.

“Een scheiding brengt niet het leukste in mensen naar boven. Mensen kunnen zich boos, verdrietig, angstig en onzeker voelen. Over de kinderen, over geld, over de toekomst. En het ontbreekt ze vaak aan overzicht: chaos en onzekerheid overheersen. Het mooiste wat ik te bieden heb, is structuur in een veilige omgeving, waardoor mensen zich echt gesteund voelen.”

Alimentatie

Een scheiding verloopt meestal langs dezelfde lijnen: kinderen, alimentatie, vermogen en pensioen. “Maar door allerlei verdragen en Europese verordeningen kan steeds ander recht van toepassing zijn. Die complexiteit maakt mijn vak heel boeiend,” legt Groenleer uit. “Zo bepaalt de rechter in het land waar de kinderen wonen over hun lot. En zijn de fiscale gevolgen voor alimentatie heel anders in Nederland dan in Engeland. Ga je het huis in Frankrijk verkopen? Dan heb je ter plaatse met belastingen te maken. En als je in Zwitserland pensioen hebt opgebouwd, moet de afwikkeling daar plaatsvinden. Door mijn ervaring en mijn netwerk weet ik per land waar ik op moet letten en kan ik snel de juiste bronnen vinden.”

Aangezien haar kantoor aan de Nieuwe Uitleg zit, maakt Marjet Groenleer regelmatig een wandelingetje langs het Smidswater.

Mediation

Net als in ‘gewone’ echtscheidingszaken komen de internationale echtelieden er in de meeste gevallen samen uit. “Ik bied mediation aan tussen de partijen, maar ik behartig ook de belangen van een van beiden als dat nodig is. Daarbij komt het voor dat ik de partner van mijn cliënt een advocaat uit mijn netwerk adviseer. Niets is tenslotte zo verschrikkelijk als een slechte advocaat aan de andere kant. Ook voor mijn eigen cliënt,” lacht Groenleer. Slechts in uitzonderlijke situaties eindigt de procedure in de rechtszaal. “Dan is er vaak wel sprake van grote drama’s, zoals complexe financiële zaken of kinderontvoering – daarover kun je moeilijk onderhandelen. Maar,” relativeert ze, “het kan ook gewoon zijn dat een van beide echtgenoten de zaken doelbewust stagneert, hoor.”

De familierechtadvocate, zelf ook gescheiden, hoort in haar werk de heftigste verhalen. “Ik heb zoveel manieren gezien waarop mensen hun relaties en hun levens inrichten dat ik nergens meer vreemd van opkijk. Wel kan het moeilijk zijn om te laveren tussen hulp bieden en grenzen stellen,” bekent ze. “Want ik ga heel ver voor mijn cliënten. Emotioneel kan ik voldoende afstand houden, maar professioneel gezien neem ik mijn werk wel mee naar huis.”

www.scg-advocaten.nl