De leukste tips van onze redactie: journalist Casper Postmaa

Favoriete restaurant

“Ik heb in mijn leven veel buiten de deur gegeten, voor de kranten waar ik werkte, maar ook privé. Als kind namen mijn ouders me ook vaak mee. Ik behoor daardoor tot de kleine groep die zich zaken als Châlet Suisse aan het Noordeinde en kiprestaurant Wienerwald – de eerste grote restaurantketen van Europa – aan de Hoogstraat nog kan herinneren. Van die laatste staat me vooral de vormgeving bij, die voor de jaren vijftig heel modern was. Vandaag de dag heb ik geen echte favorieten meer, maar The Raffles in de Javastraat en Little V aan het Rabbijn Maarsenplein kan ik iedereen aanraden.”

 

Lekkerste taartje

“De taartjes van Jarreau in de Van Hoytemastraat zijn duur, maar stuk voor stuk erg lekker. Ze zijn geen hofleverancier, maar soms staat er een lid van het Koninklijk Huis naast je.”

Guilty pleasure

“Moeilijk. Ooit was in dit calvinistische land elk zinnelijk genoegen een guilty pleasure, maar dat is in hoog tempo aan het verdwijnen. Een vakantie met een benzine slurpende Citroën DS (in de stad één op zes, als je je best doet) is een eigentijdse guilty pleasure, vind ik, maar mijn dochter is het niet met me eens. ‘Hooguit een guilty pleasure voor nette mensen,’ oordeelt ze. Het zij zo, ik ga het niet veranderen. Die Citroën DS heb ik overigens niet meer, maar wie weet.”

 

Waar in Den Haag krijg jij een vakantiegevoel?

“Een afgezaagd antwoord, maar een beter is er niet: als je op een stille plek in de duinen naar een strandopgang loopt met een beide zijden wit duinzand beplant met bleekgroen helmgras en daarboven het licht opgeschuurde blauw van de lucht; je ziet de zee nog niet, maar je hoort en ruikt de golven. Om het idyllische plaatje te completeren liefst ook nog wat kinderen, met emmertjes en schepjes, aan de hand van hun moeder. Ongecompliceerde schoonheid, nergens zo mooi als in Den Haag!”

Gouden tip

“Irrawaddy Royal Thai Cuisine aan het Spui 202. Een piepkleine Thaise take away die door een paar Thaise dames wordt gerund. Ik vond het een ontdekking. Het eten en die dames zijn fantastisch. Terwijl je staat te wachten, vertellen ze hun levensverhaal en onderwijl krijg je een voorproef van de gerechten die je hebt besteld. Althans, zo was het de eerste keer dat ik er was. Het is een plek waaraan je kunt zien dat Den Haag een internationale stad is. Het zou ook New York kunnen zijn.”

 

Bijzondere winkel

“Oude gespecialiseerde winkels als ‘Italy’ in de Piet Heinstraat en ‘Artifac’ aan de Noordwal zijn leuk, maar dat geldt ook voor de winkeltjes die zich richten op Haagse gemeenschappen uit den vreemde. Zo ben ik bijvoorbeeld via een logé bij ‘Hágai Magyar Bolt’ aan de Valkenboslaan terechtgekomen: een paar vierkante meter Boedapest in Den Haag. Ik heb vooral goede herinneringen aan de zachte Hongaarse pinot noir. Toen voor weinig geld.”

Welke Hagenaar zou je nog willen interviewen?

“Als journalist ben ik meer van de reportages, omdat je dan verschillende journalistieke vormen combineert; interviews, beschrijvingen en gedachten komen samen in één verhaal. Bij een groot interview ben je toch vaak bezig mensen uitspraken te ontlokken. Ik vind dat ongemakkelijk, ik ben liever beschouwer. Maar vooruit, Anton Corbijn – die liever niet wordt geïnterviewd – is natuurlijk heel interessant.”