BlueBlood rivals London and Dubai
At first glance, Peru and Japan are two completely different worlds. But at the new Hilton restaurant BlueBlood, they melt together. With his Nikkei Cuisine, chef Luis Rojas there combines Asian perfection with South American flavour explosions.
DATE
24 July 2023
TEXT
Jasper Gramsma
IMAGE
Pascale van Reijn and PR
BlueBlood rivals London and Dubai
At first glance, Peru and Japan are two completely different worlds. But at the new Hilton restaurant BlueBlood, they melt together. With his Nikkei Cuisine, chef Luis Rojas there combines Asian perfection with South American flavour explosions.
Jules Verne would full bewondering have looked at the interior of BlueBlood, the new restaurant from the Hilton-hotel in the strait. Here is the underwater world guided the design of the Hague conceptontwrapper Studio Rehab. Especially the spectacular cocktail bar in the atrium, with its imposing steel structure, breathes 'Twenty thousand miles under the sea'. All no coincidence, because also on the menumap dominate fish and seafood. The main role is disposable for lobster, the blue-blooded animal from which the restaurant takes its name owes. And the kitchen? A fusion of Peruvian and Japanese: the so-called Nikkei Cuisine, which in inter alia London and Dubai al a big hit is.
Michelin star
The typical dishes, such as sushi rolls and tiradito, exhibit then strong visual resemblance to well-known Japanese variants - much raw fish, tightke formgeving - them taste very different. "You should know: the diversity of climates in Peru is huge. As a result, you can do all sorts of fantastic add explosions of colour and flavour, such as passion fruit, lime and chillis. Dhe Nikkei Cuisine is a freestyle kitchen," concludes Rojas. So experimented he er for years lusty in toprestaurants around the world. "The other day I made even a roll with quinoa and mango chutney. With chutney do you think direct to India, but the combination of coriander and cumin with chili's and pickled cucumber was really Nikkei."
'The Nikkei Cuisine is a freestyle kitchen'
Since his arrival in the Netherlands strolls the chief to get to know the wholesalers én local markets in search of the best ingredients. "The fish you have in the North Sea, is very good. And around the vegetables stands the Netherlands to known in the Emirates; I cooked there with produce from here." Still he also has to call on suppliers from afar. "In South America we have e.g. many kinds quinoa, and of course the chilli. Not only spicye, hear," he nuances immediately. "Maar well up to various different applications. So there is one that, when you grill it, gives off a nice smoky flavour. Well, that have you not here. And helas is the Dutch potato, however tasty, ill-suited: too much moisture."
Classics
De eerste menukaart van BlueBlood onder Rojas’ auspiciën is een feit. Hierna volgen er nog vele, want hij wisselt met de seizoenand. “In het najaar ben ik gek op truffels, dus staat er een gerecht op van ‘toro salmon’, vette zalmbuik, met truffel erop. Als het voorjaar komt, ga ik ook iets met lamsvlees maken, bijvoorbeeld.” Still prijken er op het menu een paar vaste klassiekers, waarvan the kreeft de belangrijkste is. “We hebben kreeftceviche, kreefttempura, kreefttartaar en gegrilde kreeft,” somt Rojas op. "Maar ook ceviches from diverse vissoorten staan er altijd op, zowel als gerecht als in een roll. Dat geldt ook voor de garnalen met passievrucht en the anticuchos, traditionele runderspiezen van de grill met pittige saus."
‘Eerst het hartige, dan het zoete: boem, boem!’
Terwijl Rojas de gerechten in gedachten laat passeren, verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. “Ik beschouw them als mijn kinderen.” Hoewel hij sommige gerechten al jaren maakt, zoekt he steeds naar nieuwe wegen. “Ik probeer constant te upgraden. Waar ik eerst met Australisch rundvlees werkte, doe ik dat nu with dat mooie Japanse Wagyu–vlees. Voor de volgende kaart ben ik al bezig de ‘tuna brûlée’ te finetunen die ik eerder in Dubai ontwikkelde: in tijgermelk van gele chilipepers gemarineerde tonijnbuikblokjes met een gekaramelliseerd laagje suiker erop. Eerst het hartige, dan het zoete: boem, boem!" Dan stopt hij met praten en kijkt hij zijn gehoor eens indringend aan. “Ja, geef maar toe, ik zie je watertanden!"
Voor wie na deze culinaire ontdekkingsreis nog niet genoeg nieuwe sensaties heeft ondergaan, hebben de mixologen from BlueBlood in hun ‘laboratorium’ zes speciale cocktails ontwikkeld. Ook daarin ontbreekt de Aziatisch-Zuid-Amerikaanse kruisbestuiving niet. Wat te denken van de Beetnik, een mix van tequila, mezcal, sherry, kersenlikeur, bietenextract, cacaonibs, szechuanpeper en kersen? ‘Onze verbeelding gezien door de lens van een caleidoscoop,’ zegt BlueBlood zelf over de cocktailkaart. Jules Verne zou er wel raad mee weten.
text Jasper Gramsma image Pascale van Reijn and PR
Jules Verne would full bewondering have looked at the interior of BlueBlood, the new restaurant from the Hilton-hotel in the strait. Here is the underwater world guided the design of the Hague conceptontwrapper Studio Rehab. Especially the spectacular cocktail bar in the atrium, with its imposing steel structure, breathes 'Twenty thousand miles under the sea'. All no coincidence, because also on the menumap dominate fish and seafood. The main role is disposable for lobster, the blue-blooded animal from which the restaurant takes its name owes. And the kitchen? A fusion of Peruvian and Japanese: the so-called Nikkei Cuisine, which in inter alia London and Dubai al a big hit is.
Michelin star
The typical dishes, such as sushi rolls and tiradito, exhibit then strong visual resemblance to well-known Japanese variants - much raw fish, tightke formgeving - them taste very different. "You should know: the diversity of climates in Peru is huge. As a result, you can do all sorts of fantastic add explosions of colour and flavour, such as passion fruit, lime and chillis. Dhe Nikkei Cuisine is a freestyle kitchen," concludes Rojas. So experimented he er for years lusty in toprestaurants around the world. "The other day I made even a roll with quinoa and mango chutney. With chutney do you think direct to India, but the combination of coriander and cumin with chili's and pickled cucumber was really Nikkei."
'The Nikkei Cuisine is a freestyle kitchen'
Since his arrival in the Netherlands strolls the chief to get to know the wholesalers én local markets in search of the best ingredients. "The fish you have in the North Sea, is very good. And around the vegetables stands the Netherlands to known in the Emirates; I cooked there with produce from here." Still he also has to call on suppliers from afar. "In South America we have e.g. many kinds quinoa, and of course the chilli. Not only spicye, hear," he nuances immediately. "Maar well up to various different applications. So there is one that, when you grill it, gives off a nice smoky flavour. Well, that have you not here. And helas is the Dutch potato, however tasty, ill-suited: too much moisture."
Classics
De eerste menukaart van BlueBlood onder Rojas’ auspiciën is een feit. Hierna volgen er nog vele, want hij wisselt met de seizoenand. “In het najaar ben ik gek op truffels, dus staat er een gerecht op van ‘toro salmon’, vette zalmbuik, met truffel erop. Als het voorjaar komt, ga ik ook iets met lamsvlees maken, bijvoorbeeld.” Still prijken er op het menu een paar vaste klassiekers, waarvan the kreeft de belangrijkste is. “We hebben kreeftceviche, kreefttempura, kreefttartaar en gegrilde kreeft,” somt Rojas op. "Maar ook ceviches from diverse vissoorten staan er altijd op, zowel als gerecht als in een roll. Dat geldt ook voor de garnalen met passievrucht en the anticuchos, traditionele runderspiezen van de grill met pittige saus."
‘Eerst het hartige, dan het zoete: boem, boem!’
Terwijl Rojas de gerechten in gedachten laat passeren, verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. “Ik beschouw them als mijn kinderen.” Hoewel hij sommige gerechten al jaren maakt, zoekt he steeds naar nieuwe wegen. “Ik probeer constant te upgraden. Waar ik eerst met Australisch rundvlees werkte, doe ik dat nu with dat mooie Japanse Wagyu–vlees. Voor de volgende kaart ben ik al bezig de ‘tuna brûlée’ te finetunen die ik eerder in Dubai ontwikkelde: in tijgermelk van gele chilipepers gemarineerde tonijnbuikblokjes met een gekaramelliseerd laagje suiker erop. Eerst het hartige, dan het zoete: boem, boem!" Dan stopt hij met praten en kijkt hij zijn gehoor eens indringend aan. “Ja, geef maar toe, ik zie je watertanden!"
Voor wie na deze culinaire ontdekkingsreis nog niet genoeg nieuwe sensaties heeft ondergaan, hebben de mixologen from BlueBlood in hun ‘laboratorium’ zes speciale cocktails ontwikkeld. Ook daarin ontbreekt de Aziatisch-Zuid-Amerikaanse kruisbestuiving niet. Wat te denken van de Beetnik, een mix van tequila, mezcal, sherry, kersenlikeur, bietenextract, cacaonibs, szechuanpeper en kersen? ‘Onze verbeelding gezien door de lens van een caleidoscoop,’ zegt BlueBlood zelf over de cocktailkaart. Jules Verne zou er wel raad mee weten.